Rytuał ten przez stulecia kultywowali mnisi buddyjscy, którzy pili herbatę podczas długich medytacji, aby nie zasnąć. Sama ceremonia narodziła się dopiero w XV w., gdy największy na świecie mistrz herbaty sformułował i zapisał zasady ceremonii. Jego wnuk sprawił, że zostały utworzone trzy szkoły w Japonii, gdzie naucza się tego rytuału. Chanoyu Japończykom kojarzy się z etykietą, dobrymi manierami, znajomością ceramiki... Dziś w Japonii Chanoyu uczy się większość młodych kobiet. Ceremonia może się odbyć tylko w pokoju z matami (pawilon herbaciany) tzn. w oryginalnym wystroju Japońskiego pomieszczenia. W momencie rozpoczęcia, na jednej ze ścian wisi zwój kaligrafii, a w wazonie stoją kwiaty. Po środku ustawione jest palenisko, a na nim kociołek na wodę. Są dwa rodzaje paleniska: letnie, gdy ogień jest zakryty tak, by nie czuć gorąca i zimowy, gdy ogień jest odkryty. Wszystkie przedmioty i ozdoby są przystosowane do pory roku.

Ceremonia zaczyna się, gdy do pokoju wchodzi gość i siada na macie. Przed nim ustawione jest naczynie - czarka, z którego będzie pił. Później gospodarz wnosi do pokoju pojemnik ze sproszkowaną herbatą. W czarce spoczywa bambusowa łyżeczka, a obok niej także bambusowy pędzelek. Na koniec wnosi naczynie na brudną wodę. Następnie gospodarz nalewa do czarki wodę i dwukrotnie zanurza w niej pędzelek, odkłada go i suszy naczynie. Następnie bierze czarkę ze sproszkowaną herbatą i łyżeczkę. Zanim jednak otworzy pudełko częstuje gościa cukierkami zrobionymi z kolorowego cukru. Cukierki są w kształcie kwiatów listków i grzybów. Jeżeli gość nie zje wszystkiego, może resztę zabrać do domu. Następnie gospodarz wsypuje do czarki sproszkowaną herbatę i zalewa ją gorącą wodą. Teraz zaczyna się najtrudniejszy etap ceremonii. Gospodarz bierze pędzelek bambusowy i miesza herbatę ruchem wahadłowym, tuż nad samym dnem czarki, aż do momentu, gdy pojawi się na niej piana z "oczkami". Oczka nie mogą być za duże!!! Gdy herbata jest gotowa czarkę odstawia się. Gość bierze naczynie i zaczyna z niego pić. Dla każdego gościa herbatę parzy się oddzielnie. Gospodarz parzy ją dopóty zaproszony nie podziękuje. Sprzątanie po ceremonii jest takie same jak przygotowanie, tyle tylko, że w odwrotnej kolejności.

^ do góry